Παπανδρέου: “Λεηλατούσαν την Ελλάδα μέχρι το παρά πέντε…”

Αποσπάσματα από την ομιλία Παπανδρέου στο Υπουργικό Συμβούλιο (12/2/2010):
«…Τους μήνες αυτούς, αποκαλύφθηκε σε όλο του το μεγαλείο η εγκληματική πολιτική τού πρόσφατου παρελθόντος. Μάλιστα, τα όσα αντιπολιτευτικά λέγαμε τα τελευταία χρόνια, ωχριούν μπροστά στην πραγματικότητα που ο καθένας μας βρήκε στον ανάλογο τομέα ευθύνης του. Η σπατάλη, η διαφθορά, η πελατειακή διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, οι πολιτικές υπέρ των ισχυρών και ενάντια στο γενικό συμφέρον, το συμφέρον της χώρας, το ξεχαρβάλωμα της Δημόσιας Διοίκησης λόγω κομματικών και αναξιοκρατικών παρεμβάσεων, είναι οι αιτίες…».
«…Λόγω της εγκληματικής πολιτικής του πρόσφατου παρελθόντος, δεν χρειάστηκε μόνο να πείσουμε τους εταίρους μας για τη βούλησή μας, αλλά βρεθήκαμε ξεκρέμαστοι μπροστά στις διεθνείς αγορές. Μπροστά στις ορέξεις τους, τις δικές τους αντιλήψεις και προκαταλήψεις. Η Ελλάδα δεν είναι ούτε μια πολιτική, ούτε μια οικονομική υπερδύναμη, για να δώσει μόνη της αυτή τη μάχη. Τους τελευταίους μήνες αυτής της κρίσης, η Ευρωπαϊκή Ένωση έδωσε την πολιτική της στήριξη. Υπήρξε και θεσμική στήριξη του Προγράμματός μας. Όμως, στη μάχη απέναντι στις εντυπώσεις και στην ψυχολογία της αγοράς, υπήρξε το λιγότερο άτολμη..».
«…Η αλήθεια, που πικραίνει κάθε Έλληνα και κάθε πατριώτη, είναι πως τα τελευταία χρόνια η χώρα μας γνώρισε έναν κατήφορο χωρίς προηγούμενο. Με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, όλα τα φώτα ήταν στραμμένα πάνω μας, ως θετικό παράδειγμα, ως μια μικρή χώρα που κατάφερε πολλά και μεγάλα επιτεύγματα. Έξι χρόνια μετά, είμαστε και πάλι, επί μήνες, η πρώτη παγκοσμίως, αλλά αρνητική είδηση αυτή τη φορά. Υπάρχουν ιστορικές ευθύνες γι’ αυτό τον κατήφορο και καλά θα κάνουν οι υπαίτιοι να είναι πιο σοβαροί και μετρημένοι στα λόγια τους. Να μην προκαλούν τους Έλληνες, που σήμερα στριμώχνονται, γιατί αυτοί είχαν επιλέξει να περνούν καλά στις πλάτες τους, επί τόσα χρόνια. Έχουν ανυπολόγιστες ευθύνες για τη μεγάλη δοκιμασία που βιώνουν σήμερα η Ελλάδα και οι Έλληνες. Κάποιοι απομύζησαν μέχρι εκεί όπου δεν πάει άλλο τη χώρα και το κράτος, και σηκώθηκαν και έφυγαν χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού. Λεηλατούσαν μέχρι και το «παρά πέντε», χωρίς καμιά ντροπή απέναντι στον Ελληνικό λαό, που σήμερα άναυδος παρακολουθεί τη χώρα μας να διασύρεται διεθνώς, λόγω των επιλογών τους. Τα λέω αυτά, διότι σε κάθε μάχη που δίνω, τα βρίσκω μπροστά μου. Μου αναφέρουν τις πολιτικές του παρελθόντος, ως απόδειξη ότι δεν μπορούν να εμπιστευτούν τους Έλληνες. Και βεβαίως, αυτό μας πληγώνει όλους…»